2 คนที่พระเยซูชมว่า 'มีความเชื่อมาก'

ถ้าถามว่าอย่างไรถึงจะเรียกว่ามีความเชื่อมาก?

เป็นเวลาหลายปีที่ผมเคยถูกสอนมาว่าก็คือความเชื่อที่เข้าใจในสิทธิอำนาจอย่างแท้จริง ซึ่งข้อพระคัมภีร์ที่มักถูกยกมาสนับสนุนก็คือเหตุการณ์ที่นายร้อยคนหนึ่งที่มาอ้อนวอนพระเยซูให้รักษาบ่าวที่เป็นง่อยของเขาในมัทธิว 8:5-13

แต่เมื่อไม่นานมานี้ผมเพิ่งได้ตระหนักว่าแท้จริงในพระคัมภีร์มีบุคคลอยู่ 2 คนที่พระเยซูชมว่ามีความเชื่อมาก หนึ่งคือนายร้อยนั้น และอีกหนึ่งก็คือหญิงชาวคานาอันคนหนึ่งที่มาขอให้พระเยซูขับผีให้กับลูกสาวของเขาในมัทธิว 15:21-28

ซึ่งหากความเชื่อมากเกี่ยวข้องกับสิทธิอำนาจ แล้วหญิงคนนี้ละ!? เขาไม่ได้อยู่ในแวดวงของสิทธิอำนาจเลย! ดังนั้นผมจึงตระหนักว่าไม่เกี่ยวกับสิทธิอำนาจเสียแล้ว แล้วมันเกี่ยวกับอะไรกันแน่?

มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันของทั้งสองคนนี้ก็คือ พวกเขาไม่ใช่ยิว พวกเขาคือคนต่างชาติ พวกเขาไม่ได้อยู่ใต้ธรรมบัญญัติ ดังนั้นความเชื่อมากจึงน่าจะเป็นความเชื่อที่ปราศจากธรรมบัญญัติเจือปนมากกว่า หรือกล่าวอีกอย่างก็คือ ความเชื่อที่เชื่อในความดีของพระเจ้า เชื่อในพระคุณของพระองค์โดยไม่ขึ้นกับการกระทำใด ๆ ที่จะทำให้เราเองสมควรได้รับ

ซึ่งหากมองด้วยความหมายนี้แล้วย้อนกลับไปที่บุคคลทั้งสองนั้น ก็จะพบว่าทั้งนายร้อยก็ตระหนักว่าตนเองไม่สมควรที่จะรับเสด็จพระเยซูเข้าชายคาบ้านของตน และหญิงนั้นก็ยอมรับว่าตนเองเปรียบดังสุนัข

ดังนั้นพี่น้อง ให้เรามามีความเชื่อ 'มาก' อย่างที่พระเยซูต้องการกันเถอะ..