อิสระอย่างว่าว.!?

ผมเคยถูกสอนว่า เสรีภาพที่แท้จริงคือเสรีภาพที่ต้องมีขอบเขต เปรียบเสมือนว่าวที่สามารถล่องลอยอยู่บนท้องฟ้าได้อย่างมีเสรีภาพก็ต่อเมื่อต้องมีสายป่านผูกอยู่ หากปราศจากสายป่านเสียแล้ว ว่าวก็จะกลับตกลงมาในที่สุด ชีวิตคริสเตียนจึงต้องมีกฎเกณฑ์บางอย่างเพื่อเป็นกรอบและแนวทางในการดำเนินขีวิตให้เป็นที่พอพระทัยพระเจ้าได้

แต่หลังจากที่ผมเข้าใจเรื่องงานที่สำเร็จแล้วของพระคริสต์ ผมกลับได้เห็นว่าแท้จริงพระเจ้าไม่ได้ต้องการให้เรามีชีวิตที่เหมือนกับว่าวที่ติดกับสายป่านตัวนั้น เพราะมันก็ยังไม่ได้มีอิสรภาพหรือเสรีภาพที่แท้จริง เพราะมันก็ไม่สามารถไปได้ไกลกว่าที่สายป่านนั้นรั้งไว้ ผมว่าพระเจ้าอยากให้เราเป็นดังนกอินทรีมากกว่า ที่สามารถบินไปที่ใดก็ได้ในท้องฟ้า โดยปราศจากขอบเขตที่จำกัดเราไว้ ดังใน อิสยาห์ [40:31] "แต่เขาทั้งหลายผู้รอคอยพระเจ้าจะเสริมเรี่ยวแรงใหม่ เขาจะบินขึ้นด้วยปีกเหมือนนกอินทรี.."

ผมเชื่อว่าตั้งแต่ต้นแล้วที่พระเจ้าไม่ได้ต้องการจะใช้กฎเกณฑ์ธรรมบัญญัติภายนอกใด ๆ มาเป็นเครื่องชี้นำในชีวิตของเรา แต่มนุษย์ก็พลาดและเลือกเองที่จะกินผลจากต้นไม้นั้น จนเมื่อพระเยซูได้เติมเต็มและนำกฎเกณฑ์ธรรมบัญญ้ตินั้นตรึงไว้ที่กางเขน เพื่อนำมันออกนอกทางของเราแล้ว (คส.2:14) พระเจ้าก็ได้ทรงประทานพระวิญญาณบริสุทธิ์มาช่วยนำทางเราซึ่งเป็นการนำจากภายในแทน (ฟป.2:13) ดังนั้นหากเราให้พระวิญญาณนำเราจากภายในจริง ๆ แล้ว พระองค์ย่อมนำเราไปในทางชอบธรรมของพระเจ้าแน่นอน เราจึงไม่ได้ต้องการกรอบหรือกฎเกณฑ์ใด ๆ อีกต่อไป จึงเปรียบได้เหมือนกับนกอินทรีที่พระวิญญาณขับเคลื่อนอยู่ภายใน สามารถบินไปไกลเท่าใดก็ได้ทั่วท้องฟ้าโดยปราศจากสายป่านที่รั้งไว้เหมือนดังว่าวตัวนั้น

ตกลงคุณอยากให้ชีวิตคริสเตียนของคุณเป็นดังว่าวตัวนั้นหรือนกอินทรี?